donderdag 29 augustus 2013

Koffie bij Jo's

Donderdagmorgen 11 uur. Ik zit op het terras van Jo's, een van de meest bekende koffietentjes van Austin. Wereldberoemd bij alle hippe Austiners en trendy buitenlanders, die er zo graag ook bij willen horen...inclusief ik dus. De temperatuur loopt alweer hoog op. Zeker  een graad of 33, 34, schat ik.

Gisteren uitgebreid bijgepraat met Simone. Zij heeft me uitgenodigd om de eerste paar dagen bij haar  te logeren. Ze zingt zelf ook en kent hier veel muzikanten. De eerste optredens, die ik hier ga doen heeft zij dan ook geregeld. geweldig. Zo'n introductie!

Ik heb al een mooie wandeling achter de rug, door het park langs het stadsmeer hier. Austin ligt aan een afgedamde zijtak van de Colorado rivier en langs het water is een mooi park aagelegd, waar veel mensen hun hond en zichzelf uitlaten, zich al trimmend in het zweet werken of gezellig op bankjes zitten te kletsen, te lezen of muziek te maken. Centraal staat een meer dan manshoog standbeeld van de grote muzikant uit deze stad: Stevie Ray Vaugn. 2,5 meter hoog in brons, met z'n stratocater gitaar nonchalant in z'n linkerhand en met lange jas en hoed. Eerbiedig heb ik m op de foto gezet, net als even daarvoor een andere grootheid uit de muziek, die overigens nog springlevend is: Willy Nelson. Austin is van oudsher een echte muziekstad. Ook Janis Joplin begon hier haar stormachtige en helaas erg korte carrière.

Hiertegenover staat een bekende club, waar bijna dagelijks livemuziek is. The Continental Club. Ik ben er al eerdere keren geweest en ben elke keer weer aangenaam verrast door de kwaliteit van de muzikanten hier. Dat muzikanten hier zo goed zijn heeft overigens een heel gewone reden: om je brood te verdienen als muzikant, moet je hier zoveel mogelijk spelen. De zaalhouders betalen niet of nauwelijks gage, dus je moet het hebben van de tips, de fooien van het publiek. Hoe meer optredens, hoe meer fooi; zo werkt dat. Op die manier word je vanzelf goed. Maar het is wel hard werken voor wie het alleen met muziek maken wil redden.

morgen ga ik zelf optreden. Rond etenstijd ergens bij een "open Mike". dat is een soort open podium, waar van alles komt. Vaak leuk en voor mij een mooie aftrap. 'Avonds later in een hippie-achtige club. Volgens Simone is het erg leuk, dus ik verheug me er op. Austin, here we come. Groeten uit Amerika!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten