Zaterdagmorgen repetitie in 't cafe!

Lafayette is net als Austin een stad vol muziek. Wel anders; een stuk 'traditioneler', zou je kunnen zeggen. Dat maakt deze plaats er niet minder leuk om. Gisteren in de bar in de achtertuin van het hotelletje, waar ik zit, speelden de 'Pin leaf boys'. Een 100% cajun-band, met vooral franstalige -voor mij overigens onverstaanbare- teksten. Trekzak (Monica, noemen we die in Nederland), viool, gitaar, bas en drums. Vanaf de eerste muziek swingen ze en zonder ophouden gaat dat zo'n twee en 'n half uur door. Het publiek kent de band en komt er speciaal voor: meteen wordt er gedanst en de mannen verdringen zich om zoveel mogelijk de mooie meiden te scoren. Een tafereel, dat je in Nederlnd nauwelijks meer tegenkomt. De mannen soms nog met cowboyhoed of pet, overhemd en laarzen of puntschoenen. De meiden in wijde jurken, gemaakt om hoog op te zwaaien als er na een aantal polka's weer een wals langs komt. overigens kent Amerika geen echte kledingetiquette. Je komt alles tegen, van bijna bloot to bijna burka. Helemaal mijn smaak, dus...

Blues

Na een uur of zo steeds dezelfde twee akkoorden heb ik het wel even gehoord en vertrek naar een kroeg iets verderop. Daar speelt David Egan, een lokale bluesheld. Met zijn band presenteert deze zanger-pianist een nieuwe cd. Volle bak en een gloedvol optreden. David Egan doet erg denken aan Dr. John de Nighttripper, met een zelfde soort stem en presentatie. Hij presenteert z'n nummers met de nodige scherpe humor, tot genoegen van zijn enthousiaste publiek. Hij maakt 't laat; nog tot een uur of twee hoor ik ze spelen vanaf de veranda van mijn hotel. Hier is de band en het vele publiek dan al vertrokken en zitten alleen nog wat hotelgasten na te kletsen. Zo laat in de nacht is het echt lekker buiten.

Zaterdagmorgen in 't cafe

Vanmorgen ben ik vroeg weggereden voor een route langs bezienswaardigheden rond de stad. Breaux Bridge moet een erg leuk dorpje zijn, is me verteld. Het ligt zo'n 16 km van Lafayette en de tip blijkt helemaal te kloppen: Breaux Bridge is echt leuk. Heel relaxt en gezellig voor Amerikaanse begrippen. Alle winkelsen kroegen en de kerk zitten rond een centraal kruispunt. Mooie oude gevels en kleurrijke winkeltjes. Ik ga een cafe binnen voor koffie en wordt totaal verrast door wat ik zie: in een grote kring zitten wel 20, 25 mensen muziek te maken. Onvervalste cajun. Dit is het amateur cajun dorpsorkest; zeg maar de lokale dorpsharmonie. Een stuk of 15 violisten/es, 5 of 6 gitaristen/es, een 'one-string-bas', een vrouw op ukelele en eentje met een triangel. De dirigent zingt en speelt harmonica. Het publiek komt en gaat, zit er om heen, klapt of zingt mee als het zo uitkomt en als een nummer echt goed gaat, is er applaus. Geweldig om mee te maken!... en de cappucino is ook lekker... Groeten uit Amerika!